Inhoud
- Wijngaardperzik - een boom met een eeuwenoude traditie
- De herontdekking van de wijngaardperzik
- Wijngaardperziken hebben veel warmte nodig
- Sterke, relatief kleine boom
- Wijngaardperzik heeft lichte grond nodig
- Tips en trucs
Wijngaardperzik - een boom met een eeuwenoude traditie
Wijngaardperziken, vaak aangeduid als "bloedperziken" vanwege hun opvallende rode vruchten, worden sinds de 16e eeuw gekweekt, vooral op de steile hellingen van de regio Neder-Moezel, maar ook in andere wijnbouwgebieden.
De herontdekking van de wijngaardperzik
De perziken met kleine vruchten maken al eeuwen deel uit van het landschap van veel Duitse wijnbouwgebieden. Naast de bloedperziken, die worden gekenmerkt door een rode schil en rode pulp, zijn er ook witte en rotgefaserte-variëteiten. De teelt van deze gespecialiseerde perzikvariëteiten is echter sterk afgenomen tegen het midden van de 20e eeuw, maar is sinds enkele jaren nieuw leven ingeblazen om redenen van landschapsverzorging.
Wijngaardperziken hebben veel warmte nodig
Door eeuwenlange teelt, perzikt de inheemse wijngaard. B.de rode wijngaardperzik aangepast aan de typische klimatologische omstandigheden van de wijngaarden. Om deze reden zal zo'n perzik zelfs in een wijnbouwgebied gedijen. Vineyard perziken
De bloemen van deze perziksoort verschijnen heel vroeg: al vanaf half maart gaan de felroze tot donkerroze bloemen open. Tegelijkertijd zijn ze zeer gevoelig voor vorst en bevriezen ze bij nachtvorst. In tegenstelling tot het vroege begin van de bloei rijpen de vruchten zeer laat: perziken van wijngaarden zijn meestal op zijn vroegst in september rijp om te genieten - sommige variëteiten zelfs later. Daarom rijpt deze perzik niet op noordelijke locaties.
Sterke, relatief kleine boom
Wijngaardperzikbomen zijn sterk, maar zijn niet bijzonder hoog. Hiervoor ontwikkelen ze een zeer fijne vertakking evenals veel bloemen en dus ook vruchten. De perzik is zelfvruchtbaar. De kleine tot middelgrote vruchten zijn - afhankelijk van de variëteit - in de rijpe staat groen tot felrood. Hun schaal is erg stevig en voorzien van een dichte haar. De pulp is stevig. De perziken zijn aromatisch, maar veel minder zoet dan perziken. Wijngaardperziken zijn geschikt voor verse consumptie (vóór de schil!), Maar vooral voor de bereiding van compote, jam, fruitbrandewijn of likeur.
Wijngaardperzik heeft lichte grond nodig
Deze perzikvariëteit gedijt alleen op lichte, losse grond. Lössgrond of met humus doordrenkte zandgronden zijn perfect voor de teelt. Minder geschikt zijn echter zware, leemachtige grond. Wijngaardperziken hebben een zeer hoge voedingsbehoefte, vooral stikstof. Slechts één jaar verfijning wordt geplant, omdat oudere jonge bomen niet voldoende afdrijven of wortels ontwikkelen.
Tips en trucs
Vlak voor de perzikcake moet je de boom laten "dorst", d. h. verminder het water geven. Te veel water gaf de vruchten op dit moment water en dus hun smaak.