Inhoud
- Gemeenschappelijke meidoornziekten en hun controle
- De vuurziekte: gevaarlijk en meldingsplichtig
- Andere ziekten van de Vuurdoorn:
- schurft
- rooster
- meeldauw
- Tips en trucs
Gemeenschappelijke meidoornziekten en hun controle
Meidoorn is, net als veel rozenplanten, vatbaar voor schimmelziekten. Hoewel planten die zijn getroffen door vuurziekte meestal moeten worden verwijderd, kunt u schimmelziekten zoals de schimmel zelf bestrijden.
De vuurziekte: gevaarlijk en meldingsplichtig
Net als de Vuurdoorn is de meidoorn vatbaar voor vuur. De ziekteverwekker is een bacterie die zich onder optimale groeiomstandigheden epidemisch verspreidt. De brandziekte wordt voornamelijk overgedragen door het zeer besmettelijke bacterieslijm, vervuild snijgereedschap en geïnfecteerd plantmateriaal.
Een brandplaag kan worden gedetecteerd door het feit dat de bladeren en scheuten van de meidoorn bruin worden en uitdrogen; ze zien eruit alsof ze verbrand zijn. Kenmerkend zijn de hangende scheutuiteinden van de aangetaste plant. In het verdere verloop van de ziekte komt voor op takken en bladeren van infectieus bacterieel slijm.
Ontdek vuurziekte op een meidoorn moet je dit onmiddellijk melden aan het State Office of Agriculture. De aangetaste bomen moeten in de meeste gevallen worden opgeruimd. In de directe omgeving is het houden van bijen verboden omdat de insecten zorgen voor een grote verspreiding van sporen.
Andere ziekten van de Vuurdoorn:
schurft
Bij deze schimmelziekte vertoont de meidoorn bruinachtige vlekken en scheuren in de bladeren en vruchten. Om dit te voorkomen, plant u de meidoornstruiken niet te strak zodat water op de bladeren snel kan verdampen. Snijd zieke delen diep in gezond hout en gooi de plantendelen bij het huishoudelijk afval.
rooster
De veroorzaker van deze plantenziekte overwintert op de jeneverbes en infecteert de meidoorn elk jaar. De takken van de meidoorn hebben oranjekleurige verdikkingen, waarin zich de sporenlagers van de schimmel bevinden. Oranjerode vlekken verschijnen op de bovenkant van de bladeren, de bladaders en bladstelen zijn verdikt. Bestrijd de plantenziekte met geschikte fungiciden.
meeldauw
Zoals alle rozenplanten is de meidoorn gevoelig voor meeldauw. Bij deze plantenziekte hebben de bladeren van de aangetaste plant witgrijze, melkachtige vlekken. Naarmate de ziekte vordert, rolt het gebladerte naar binnen en kreupelt de verse meidoorn.
Bij droog en warm weer met nachtelijke dauwvorming kan de hele plant in zeer korte tijd met meeldauw worden bedekt. De schimmel verspreidt zich door sporen en vormt in de winter donkere winterfruitlichamen, die overwinteren in de gevallen bladeren en vruchten.
Verwijder alle aangetaste delen van de plant en gooi ze weg bij het restafval. Behandel de zieke plant vervolgens met een geschikt pesticide.
Tips en trucs
Schimmelsporen hechten ook aan het tuingereedschap, houten palen, hekken en matten voor bescherming tegen de kou. Reinig daarom alle apparatuur na contact met de zieke plant grondig en desinfecteer deze.