![De Japanse Esdoorn snoeien en verzorgen in de lente: Hoe doe je dat? | Tuinmanieren](https://i.ytimg.com/vi/x7s_9J3Atzk/hqdefault.jpg)
Inhoud
- Rode esdoorn wordt groen - wat te doen?
- Voor veel doornen is groen normaal
- Voor vergroening komen veel oorzaken ter discussie
- Ongepaste locatie
- Verkeerde pH in de grond
- Hoge stikstofbemesting
- tips
Groene bladeren op de rode esdoorn kunnen heel normaal zijn
Rode esdoorn wordt groen - wat te doen?
Er zijn talloze soorten esdoorn voor de tuin of voor de Kübelhaltung, die voornamelijk worden gekweekt vanwege hun prachtige, roodgekleurde bladeren. De twee meest bekende vertegenwoordigers zijn waarschijnlijk de rode waaieresdoorn (Acer palmatum), die in veel verschillende soorten voorkomt, evenals de Rotahorn uit Noord-Amerika (Acer rubrum). Terwijl de Japanse esdoorn meestal de hele zomer lang geniet van rood gebladerte, toont de rode esdoorn zijn kleurpracht alleen in de herfst. Voor beide kan echter een vergroening om verschillende redenen worden gebruikt.
Voor veel doornen is groen normaal
Allereerst: voor veel variëteiten van de rode Japanse esdoorn is het volkomen normaal dat de boom alleen knoppen vertoont en in de herfst een rode bladkleur. In de zomer zijn de bladeren van nature groen. Deze rassen omvatten u. a. populaire varianten als 'Kotohime' of 'Deshojo'. Slechts enkele rode fanatici vertonen een intense rode kleur gedurende het groeiseizoen. Aan de wat mindere fanatieke fanatici u. a. 'Atropurpureum', 'Fireglow', 'Bloodgood' en verschillende Dissectum-variëteiten (waaronder de populaire 'Granaat').
Voor vergroening komen veel oorzaken ter discussie
Aan de andere kant heeft een vergroeningskuur natuurlijk verschillende oorzaken, die meestal op een weinig geschikte locatie worden gevonden, in te veel of te weinig zonlicht en / of onjuiste bemesting. Deze leiden zowel in de Japanse rode esdoorn tot een vroege vergroening als het gebrek aan herfstkleur in de Canadese rode esdoorn.
Ongepaste locatie
Ten minste voor een zwakke of zelfs volledig afwezige herfstkleur is meestal verantwoordelijk voor ontbrekend of slecht zonlicht. Kortom, de regel is van toepassing op esdoorns: hoe meer de zon uit de lucht lacht, hoe intenser het gebladerte wordt. Dit is echter geenszins een algemene regel, omdat sommige esdoornsoorten de voorkeur geven aan een semi-schaduwrijke locatie en reageren op te directe zonnestraling met een vergroening.
Verkeerde pH in de grond
Een andere reden voor het vergroenen van het gebladerte is om in de verkeerde pH te kijken. Esdoorns geven de voorkeur aan een licht zure tot neutrale achtergrond en worden groen zodra deze in de basis kantelt. In een dergelijk geval helpt het om de grond aan te vullen met zure rododendronaarde.
Hoge stikstofbemesting
Last but not least leidt te intensieve bemesting - vooral met stikstof - tot vervaging van het gebladerte. Esdoorns, van welke aard en variëteit, mogen slechts matig en bij voorkeur met organische meststoffen worden geleverd.
tips
Helaas kan de vergroening ook van nature voorkomen bij oudere exemplaren - jongere, roodbladige esdoorns zijn vaak intenser van kleur en verliezen soms hun kleur door de jaren heen.