Inhoud
- De bladeren van linden - vormen, zuren en symboliek
- De typische hartvorm van lindebladeren
- De eigenschappen afhankelijk van het type
- afmeting
- vorm
- kleur
- ur
- Indicaties van ziekten
Geen lindeblad is als het andere
De bladeren van linden - vormen, zuren en symboliek
De bladeren van de linde zijn waarschijnlijk een van de meest karakteristieke kenmerken van de populaire bladverliezende boom. Haar grote hartvorm heeft in het verleden poëtische gevoelens geïnspireerd, maar ze heeft ook enkele praktische voordelen.
De typische hartvorm van lindebladeren
De bladeren van Linden zijn afwisselend en twee-rijig, dat wil zeggen regelmatig gerangschikt. Hun genereuze uitstulpingen op de stengelbenadering zijn karakteristiek, bijna legendarisch. Omdat in combinatie met de fijn taps toelopende mespunt resulteert in een heldere hartvorm, die de mensheid talloze keren tot emotionele connotaties heeft gebracht. Het is geen toeval dat Linde zich in veel culturele kringen als een symbool van liefde heeft gevestigd en het onderwerp is van talloze poëtische kunstwerken.
De combinatie van uiterlijk en symboliek:
De eigenschappen afhankelijk van het type
In totaal zijn er ongeveer 20 tot 40 soorten lindebomen, die altijd enigszins verschillen in hun vegetatieve kenmerken. Naast heel verschillende gestaltehoogtes tussen 15 en 40 meter, hebben de bladeren ook elk hun eigen kenmerken, vooral met betrekking tot de volgende criteria:
afmeting
Grootte is een van de meest voor de hand liggende criteria bij soortendifferentiatie. Vooral bij de twee belangrijkste soorten in onze Midden-Europese breedtegraden, de zomer- en winterbast, is grootte het duidelijkste onderscheidende kenmerk. In de zomerschors bereikt het blad een lengte van ongeveer 12 cm, het iets rondere winterlindeblad is slechts ongeveer 6 cm lang en 5 cm breed. De bladeren van de Amerikaanse linde kunnen zelfs ongeveer 20 cm lang worden. Door hun grote, lichte bladeren zijn Linden uiterst aangename schaduwdonoren.
vorm
De gebladerteomtrek is typisch hartvormig in de verschillende soorten linden, maar soms meer rond en soms langwerpig. De bladrand is meestal gekarteld, ook hier zijn er verschillende vormen. Het blad van Henrys Linde vertoont bijvoorbeeld een zeer sterke perforatie, in de zomer- en winterbast is het vrij fijn. Sommige niet-inheemse soorten hebben ook enigszins variërende bladcontouren, zoals de Mongoolse lindeboom met zijn duidelijke puntlobben.
kleur
De kleuren variëren slechts licht, de bladeren van de zomer of Amerikaanse linden zijn vrij helder, de winter en vooral het zilver of de Krim-linde zijn donkerder. De zilveren linde vertoont ook een zilverachtige laag aan de onderkant van de bladeren, het blad van de Krimkalk is glanzender dan dat van de andere variëteiten.
ur
Sommige soorten linden vertonen een fijne beharing op de bladoppervlakken en op de stengels. Dit is het geval met de zomer- en winterbast. Het haar valt bruinachtig in de winterlinde, witachtig in de zomerlinde. In de winterbast is er echter alleen op de ader van de onderkant van de bladharing, het blad van de zomerschors is echter volledig bedekt met de fijne pluis.
Indicaties van ziekten
In het geval van plaaginsecten kunnen met name de bladeren van de Linde indicatoren zijn. Dit is met name het geval bij de Lindengallmilbe, waarvan de aantastingen kleine rode croissants op de bovenkant van de bladeren vormen.