Drie manieren om de laurierkers te vermenigvuldigen

Posted on
Schrijver: John Stephens
Datum Van Creatie: 25 Januari 2021
Updatedatum: 2 Juli- 2024
Anonim
Caravantest bij -25° . Overnachting in de winter. Hoe niet te bevriezen?
Video: Caravantest bij -25° . Overnachting in de winter. Hoe niet te bevriezen?

Inhoud



Drie manieren om de laurierkers te vermenigvuldigen

Als u een dichte kersenboomgaardhaag rondom uw woning wilt, heeft u tal van struiken voor de plant nodig. Omdat laurierkersen niet goedkoop zijn in de handel, is het de moeite waard om de jonge planten zelf te trekken. Het eigen nageslacht gaat iets langer mee dan de aankoop; Omdat de laurierkers echter extreem snel groeien, blijft de benodigde tijd binnen een beheersbaar kader.

Vroege item kersenlaurier moet regelmatig worden bemest

Voortplanting door stekken

Stekken kunnen gedurende het groeiseizoen uit de moederplant worden gesneden. Een goede gelegenheid om talloze zaailingen te winnen voor vegetatieve vermeerdering is een succesvolle snoei. Let op:

Voor rooten zijn twee methoden nuttig gebleken:

Wortelen in een glas water

Je kunt de kleine stekken een paar centimeter diep in een glas water leggen en daar wortel schieten. Zodra de wortels een lengte van vijf centimeter hebben bereikt, worden de kleine laurierkersen in trays of rechtstreeks in het veld getransplanteerd.


Trek scheuten in de aarde

Bij temperaturen van ongeveer twintig graden, wortelen de kleine laurierkersen na ongeveer vier weken en kunnen nu worden gescheiden. Je kunt de zaailingen nu rechtstreeks in de tuin planten of in een grotere planter doen.

Voortplanting door zaden

Vaak is de laurier van de kers helemaal alleen en vindt u veel jonge planten in de lente in de buurt van de struik. Je kunt het voorzichtig uitgraven en naar de gewenste locatie in de tuin verplaatsen. Kerslaurier kan ook worden gericht door zaadveredeling, maar deze methode duurt aanzienlijk langer dan de verspreiding van stekken. De zaden kunnen in de herfst worden geoogst van de rijpe vruchten van de laurierkers en direct worden gezaaid.

Verzamel de rijpe, glanzende zwarte bessen en verwijder de stenen kern uit de pulp. Ga bij het zaaien als volgt te werk:

Omdat laurierkersen niet te snel ontkiemen, kunnen er enkele weken verstrijken voordat de eerste scheuten verschijnen. Omdat de jonge planten nog steeds vrij gevoelig zijn, moeten ze minimaal een jaar vorstvrij worden gehouden en verder worden gekweekt in het huis. Pas in het tweede jaar worden de kleine laurierkersen op hun laatste plaats in de tuin gebruikt.


Voortplanting door zinkers

Door te verlagen, kunt u geleidelijk zo veel struiken trekken als u nodig hebt voor een dichte kersenlauwhaag. Dit type verspreiding wordt als de meest effectieve en eenvoudigste beschouwd. De beste tijd om zaailingen door te laten groeien zijn de maanden mei of juni, wanneer de grond al volledig is ontdooid en geen nachtvorst bedreigt.

Voortplanting vindt plaats door een tak nog steeds op de struik, die groeit nabij de grond. Buig het voorzichtig naar de grond en maak de grond los op het punt waar de tak de grond raakt. Je kunt de scheut nu direct met een steen wegen en met aarde bedekken.

Het zinklood wortelt sneller als je de tak snijdt voordat je gaat graven, maar scheid de scheut niet volledig van de moederplant. Zodat het niet sluit knijp je een klein steentje in de snede. Bevestig de tak met haringen of stenen in de grond. Bedek het zinklood met wat grond.

Na ongeveer zes tot acht weken zijn de eerste wortels gevormd. Graaf nu voorzichtig het zinklood uit en verbreek de verbinding met de moederplant. Nu kunt u de jonge plant naar zijn definitieve locatie verplaatsen. Voer de kleine laurierkers bij deze gelegenheid met compost of schaafsel, zodat hij voldoende voedingsstoffen tot zijn beschikking heeft.

Tips en trucs

Aan de onderkant van de laurier zijn kleine bruine vlekken, de nectarines. Daaruit komt een zoet sap tevoorschijn dat allergische reacties kan veroorzaken. Draag daarom handschoenen voor alle werkzaamheden aan de laurierkers en vermijd als allergisch persoon huidcontact met de plant.

SKb