Inhoud
- Kweeperen rauw eten: wetenswaardigheden
- Natuurlijke antilichamen
- Heerlijke uitzonderingen
- Eetbare variëteiten voor raw food fans:
- Eetbare vruchten van het huis
- Tips voor rauwe consumptie
- Tips en trucs
Kweeperen rauw eten: wetenswaardigheden
In tegenstelling tot ander fruit zijn kweeperen niet geschikt voor rauwe consumptie. Niettemin zijn er uitzonderingen. We leggen uit waar u op moet letten.
Natuurlijke antilichamen
Kweepeervruchten hebben over het algemeen een zeer harde consistentie. Bovendien zijn ze in onbewerkte toestand erg houtachtig en zuur. Kenner is al enthousiast over haar aroma, maar de meeste kweepeerrassen vereisen deskundige verwerking.
De natuur heeft een zeer speciale beschermingsfactor gebruikt voor kweeperen. Vruchten bevattende kweepeervruchten hebben een zeer stevige schil. Dit wordt bovendien bedekt met een pluis, die talloze bittere stoffen bevat. Dit maakt zelfs kinderen bang van de eerste poging om volledig te eten.
Het is niet voor niets dat kweeperen voor elk gebruik grondig worden gereinigd. Wrijf het fruit krachtig met een doek voordat u water gebruikt. Snel, de schaal van de kweepeer glad en nodigt uit voor consumptie. Nu kunt u helpen met water. Peel, de-corer en gehakt volgen in de volgende stap.
Heerlijke uitzonderingen
Vooral oude kweepeervariëteiten zijn uitgesloten van rauwe consumptie. Nieuwere rassen daarentegen bieden puur genot direct na de oogst. Als onderdeel van het Frankische kweepeerproject werd in dit opzicht een groot aantal variëteiten geregistreerd.
Eetbare variëteiten voor raw food fans:
Eetbare vruchten van het huis
Bovendien groeien in de gebieden van oorsprong van de kweepeervruchten sommige variëteiten die rauw worden geconsumeerd. Dit omvat de Shirin. Ze gedijen in Centraal-Azië en de Balkan. Ook in Frankrijk en Turkije staan kweeperen als dagelijks fruit op het menu.
Tips voor rauwe consumptie
Deze speciale soorten kweepeer smaken een beetje naar appel. Ze zijn echter wat slapper in consistentie. Let er bij het eten op dat niet alleen de pluisjes, maar ook de buitenste schil wordt verwijderd.
In ieder geval worden de zaden verwijderd. Deze bevatten veel blauwzuur en zijn daarom giftig.
Tips en trucs
Zaden, pulp en schil worden al vele jaren in de natuurlijke geneeskunde gebruikt. Momenteel worden deze schatten opnieuw ontdekt.
FT