Inhoud
- Corneliaanse kersen zijn verkrijgbaar in verschillende soorten
- De betekenis van de Latijnse naam
- Bloeitijd en oogsttijd
- Alle Corneliaanse variëteiten zijn winterhard
- Corneliaanse kersen bevruchten zichzelf
- Kleine presentatie van bekende en weinig bekende variëteiten
- tips
De kleur van de vruchten van de Corneliaanse kers varieert afhankelijk van de variëteiten tussen geel, oranje en rood
Corneliaanse kersen zijn verkrijgbaar in verschillende soorten
De robuuste en onderhoudsvriendelijke Corneliaanse kers (Cornus mas) is geen kers, maar een kornoeljeplant. In een natuurlijke tuin moet deze fruitboom altijd een plaats hebben, of het nu als een enkele boom of in de haag is.
Vroege Corneliaanse kersen zijn niet giftig en zelfs eetbaar rauw Volgend artikel Plant Cornelian kersen goedDe betekenis van de Latijnse naam
De Latijnse naam van de Corneliaanse kers is Cornus mas. Cornu betekent "hard als hout", mas staat voor mannelijk. De naam verwijst naar het harde hout van Corneliaanse kersen.
De fruitboom groeit zeer langzaam en duurt vele jaren om de eerste belangrijke gewassen te produceren.
Bloeitijd en oogsttijd
De gele bloem van de Cornus begint in februari en strekt zich uit tot april.
Geoogst worden de vruchten afhankelijk van het ras vanaf eind augustus. Zeer late rassen rijpen niet tot oktober.
Alle Corneliaanse variëteiten zijn winterhard
Corneliaanse kersen zijn robuust, snijvriendelijk en gemakkelijk schoon te maken. Ze gedijen ook op vrij slechte locaties. Zelfs strooizout maakt ze niet veel.
De struiken zijn absoluut winterhard en hebben geen winterbescherming nodig.
Corneliaanse kersen bevruchten zichzelf
Hoewel kersen eentonig zijn met hermafrodiete bloemen, moet je minstens twee bomen in de tuin planten - tenminste als je de zoetzure vruchten wilt oogsten voor consumptie.
De opbrengst is veel groter met twee Corneliaanse kersen dan als je maar één plant in de tuin kweekt.
Kleine presentatie van bekende en weinig bekende variëteiten
tips
Het hout van de Cornus wordt beschouwd als een van de moeilijkste bossen van Europa. Het is zo moeilijk dat het niet op het water drijft, het gaat naar beneden. In het verleden werden er hamerhandgrepen en wandelstokken van gemaakt.