Inhoud
Raffinage van kersenboom - een uitdagende taak
De kersenbomen worden - net als andere fruitbomen - gepropageerd door verfijning. Het combineert twee plantendelen - een basis en een telg - tot een. Op deze manier wordt een rassenafstammeling van de gewenste variëteit geproduceerd.
onderlaag
Als basis, ook wel Wildling genoemd, wordt het gewortelde deel van de kersenboom genoemd. Bovenal bepaalt de onderstam de kracht en intensiteit van de groei, en is verantwoordelijk voor de levensduur, de bereidheid om te bloeien en de opbrengst van de toekomstige kersenboom.
Voor het verfijnen van vegetatief vermeerderde documenten of zaailingen worden gebruikt. Er zijn zwakke, middelmatige en snelgroeiende documenten. Voor de zure kersen worden wilde kersen, steenbanken of steppenkers gebruikt als basis. Voor de zoete kers gebruikt men de documenten van growth bremen zoals Weiroot, GiSelA, Colt of Piku.
telgen
Edelreiser zijn de jaarlijkse scheuten die in de periode tussen december en januari worden gesneden van de kersenboom waarvan u de eigenschappen wilt hebben verhoogd. De Edelreiser moet ongeveer 30-40 cm lang zijn, potlooddikte en afkomstig zijn van gezonde, vruchtbare bomen. Ze worden in de winter op een koele plaats in het vochtige zand bewaard.
De Edelreiser geeft vooral de volgende kenmerken van de toekomstige kersenboom:
afwerkingsprocessen
Onder verwerking wordt verstaan de daadwerkelijke overdracht van de kostbare rijst op de basis. Het juiste moment om dit te doen is rond eind april / begin mei, wanneer de kersenbomen beginnen te drijven. Het kussen is zo ver teruggeknipt dat er slechts één trek naast de kroon is. Dit dient om de kostbare rijst te voorzien van voedingsstoffen en water. De zoete rijst wordt op de basis geënt door deze achter de schors te leggen en er stevig mee te verbinden.
Men onderscheidt schorspluggen en Geißfußpfropfen. Terwijl alleen de schors van de basis in de schors wordt gesneden, wordt een inkeping in het hout achter de schors gesneden wanneer Geißfußpfropfen. Bovendien kan een kleefrijst worden gecombineerd met een even sterke basis door middel van copulatie. De uiteinden van de te verbinden stukken worden schuin gesneden, op elkaar geplaatst en verbonden. De afwerkingseenheid is altijd verbonden met raffia en verspreid met boomwas.
Een andere afwerkingstechniek wordt Okulation genoemd. Bij deze methode werd een knop, het zogenaamde oog, uit een kersenboom gesneden en in de andere ingebracht, in de schors voordat een T-snede werd gemaakt. Dit type afwerking wordt in de zomer gebruikt, meestal begin augustus, wanneer de ogen van de nobele variëteit zich voldoende ontwikkelen en de schors van de basis nog steeds goed kan worden losgemaakt.
Tips en trucs
De zoete kersenvariëteiten hebben meestal een bestuiversoort in de buurt nodig. Je hoeft niet meteen een tweede kersenboom te planten. Je kunt individuele scheuten alleen verfijnen als een bestuiver voor de eerste variëteit ontbreekt.