Inhoud
- Welke Kalanchoë-soorten zijn er?
- Flaming Katy (Kalanchoe blossfeldiana)
- Kalanchoe Miniata (bel van Madagaskar)
- Kattenoor (Kalanchoe tomentosa)
- Olifantenoor (Kalanchoe beharensis)
- Kalanchoe daigremontiana (soort Brutblatt)
- Brut blad (Bryophyllum pinnatum)
- Regsames Brutblatt (Bryophyllum daigremontianum)
- tips
De Kalanchoë tomentosa wordt ook kattenoor genoemd
Welke Kalanchoë-soorten zijn er?
De bekendste Kalanchoë-variëteiten zijn waarschijnlijk degenen die onze appartementen verfraaien met hun kleurrijke bloemen. Ongeveer 150 soorten zijn echter inheems in Madagaskar en de tropische regio's van Azië en Afrika, zoals:
Volgend artikel De zorg voor Kalanchoëwaar we hier wat meer over willen praten.
Flaming Katy (Kalanchoe blossfeldiana)
De naam van deze kleurrijke Kalanchoë eert de Duitse plantenveredelaar Robert Blossfeld. De vetplant, die zelden meer dan dertig centimeter lang wordt, met zijn donkergroene bladeren, kan een van die kamerplanten zijn die elke plantenvriend ooit heeft gehad. Oorspronkelijk altijd rood, varieert het kleurenpalet van de bloemen tegenwoordig van wit tot geel en oranje tot roze en seringen.
Kalanchoe Miniata (bel van Madagaskar)
Deze Kalanchoen, die tot een hoogte van tussen de dertig en tachtig centimeter groeien, gedijen oorspronkelijk in centraal Madagaskar. De bloeiwijze ziet er erg aantrekkelijk en heerlijk fragiel uit door de kleine, hangende bellen.
Kattenoor (Kalanchoe tomentosa)
Deze inwoner van Madagaskar, ook vaak gecultiveerde soort, heeft een bossige, compacte groeiwijze. De bladeren van de tot 50 centimeter grote groeiende plant zijn langwerpig smal en aan beide zijden bedekt met een lichte, fluweelachtige dons. De rand is slechts licht gekarteld en heeft prachtige, bronskleurige stippen.
Olifantenoor (Kalanchoe beharensis)
Deze Kalanchoë heeft relatief grote, zeer vlezige bladeren waarvan het uiterlijk doet denken aan olifantenoren. Boven- en onderkant hebben een fluweelachtige viltstructuur, de randen zijn golvend. Deze Kalanchoë is een van de grootste variëteiten, kan tot twee meter hoog worden en is helaas een van de giftige planten.
Kalanchoe daigremontiana (soort Brutblatt)
De bijl heeft zijn nakomelingen altijd bij zich, omdat de uitlopers rechtstreeks op de bladranden van de moederplant groeien. Vanaf hier vallen ze op de aarde, waar ze direct groeien. De Brutblatt-soorten zijn volgens de huidige wetenschappelijke staat echter alleen naaste familieleden van de Kalanchoë, maar we willen hier kort een overzicht geven. De onafhankelijke plantenfamilie bestaat uit ongeveer 30 soorten. Onder hen is ook de beroemde Goethe-plant (Bryophyllum calycinum) en deze variëteiten:
Brut blad (Bryophyllum pinnatum)
De heldergroene, driehoekige bladeren van het blad zijn ongeveer tien centimeter lang en zijn gekarteld. Bij elke tand worden nieuwe plantjes gevormd, al met een kleine kluit.
Regsames Brutblatt (Bryophyllum daigremontianum)
Deze Kalanchoë is bossig wakker, met bruin gevlekte, smalle bladeren. Je Kindel draagt hem alleen aan het uiterste uiteinde van het blad. In botanische tuinen is de voortplantingswoede van deze plant soms erg vervelend, omdat hun kinderen op elke mogelijke plek gedijen.
tips
Het is een broos blad dat Goethe beschreef in zijn gedicht "De metamorfose van planten". De grote Duitse dichter was zijn hele leven bezig met plantkunde, de Kalanchoë had een van zijn favoriete planten moeten zijn.