Inhoud
De gewone huiswortel is waarschijnlijk niet giftig
Is huiswortel giftig?
Menig Sempervivum-liefhebber kan zich laten leiden door de Latijnse naam van de huiswortel, maar het wordt vertaald als "eeuwigdurend". In feite is het huis of het dak al vele eeuwen gebruikt als een helende en magische plant, een mogelijke toxiciteit is tot op de dag van vandaag niet bewezen. Dit is echter niet van toepassing op elk van de ongeveer 7000 verschillende soorten huiswortel, maar alleen op de wijdverspreide in dit land Sempervivum tectorum (echte of gewone huiswortel).
Traditionele geneeskrachtige en magische plant
Traditioneel wordt de houseleek echter niet gegeten, maar extern of als een tinctuur aangebracht op insectenbeten, brandwonden, wonden (zelfs bloedingen), zweren, wratten en aambeien. Het enige wat u hoeft te doen is de bladeren openknippen en met de vochtige kant naar beneden op het te behandelen gebied leggen. Dit is hoe de huiswortel evenals de niet-gerelateerde aloë vera wordt gebruikt, ook vergelijkbare ingrediënten heeft. Het sap van de huiswortel bevat tannine, bitter, tannine en slijm, mierenzuur en appelzuur, ascorbinezuur (vitamine C), kalium en hars.
tips
Onze voorouders plantten de houseleek op hun daken, omdat de planten gedoneerd aan de god Donar (ook bekend als Thor) bedoeld waren om de bewoners van het huis te beschermen tegen blikseminslag.