Inhoud
- De giftigheid van de engelentrompet - dat moet worden overwogen
- Hoe giftig is de bazuin?
- Gevaarlijke doses
- maatregelen
De prachtige engelentrompet is net als alle nachtschadeplanten giftig
De giftigheid van de engelentrompet - dat moet worden overwogen
Engel trompetten oogsten met hun prachtige bloei veel bewondering. Net als veel andere schoonheid van sierplanten, moet men zich niet te verblinden - omdat de nachtschaduwplant zeer giftig is.
Hoe giftig is de bazuin?
De engelentrompet behoort tot de nachtschadefamilie, die op de een of andere manier een giftig karakter heeft. Zoals de meeste soorten van haar familie, bevat de engeltrompet veel alkaloïden, met name scopolamine, hyoscyamine en atropine. Deze stoffen zorgen ervoor dat alle plantendelen zeer giftig zijn. De meest giftige zijn de wortels en de zaden. Het is echter belangrijk om te weten dat de gifstoffen in de huidige fokvormen vaak grotendeels worden uitgeroeid.
Gevaarlijke doses
Bij niet-gecultiveerde soorten kan echter zelfs de geur van de bloemen, die al een waarschuwingsteken is vanwege de ernst ervan, lichte symptomen van intoxicatie veroorzaken. Deze manifesteren zich in licht verdovende effecten, hoofdpijn en mogelijk zelfs misselijkheid met braken.
Het is echter alleen echt gevaarlijk wanneer plantendelen van de engelentrompet worden gegeten. Een dosis van ongeveer 0,3 g wordt al als riskant beschouwd. Het effect treedt pas ongeveer 2-4 uur na opname op en manifesteert zich in ernstige huidirritatie en toename van tempeatuur, misselijkheid en braken, rusteloosheid en verwarring, verminderd gezichtsvermogen, polsversnelling en ernstige dorst. Hogere doses kunnen ook leiden tot krampen, sterke opwinding en woedeaanvallen.
maatregelen
Als een ietwat nieuwsgierige bewonderaar of peuter een deel van de trompet van de engel zou hebben opgepakt, moeten er zo snel mogelijk tegenmaatregelen worden genomen. Als medische houtskool tastbaar is, moet het onmiddellijk worden toegediend - het bindt het gif en verdrijft het uit het lichaam. Door de natuurlijke reactie van braken probeert het lichaam echter ook het gif zelf kwijt te raken.
U moet ook de spoedarts bellen of onmiddellijk contact opnemen met het gifcentrum. Controleer de vitale lichaamsfuncties van de patiënt totdat de hulp arriveert.