Inhoud
- Bewaar de cherimoya in de emmer op het terras
- Hoe worden cherimoya's geplant?
- Op welke grond gedijt je het best?
- Wanneer is de beste planttijd?
- Welke locatie is ideaal?
- Wanneer kunnen de vruchten worden geoogst?
- Hoe gebeurt de reproductie?
- Tips en trucs
Bewaar de cherimoya in de emmer op het terras
De cherimoya wordt ook wel roomappel en ijsfruit genoemd. Dat is te danken aan haar romige en zoete aroma. Op onze breedtegraden kunnen de exotische cherimoya's in het bad worden gekweekt wanneer de planten in het huis worden overwinterd.
Hoe worden cherimoya's geplant?
De zaden worden eenvoudig in kleine potten potgrond geplaatst en bedekt met een laag van twee centimeter dik.
Na het opkomen, wat tot twee maanden kan duren, worden de planten warm geplaatst, maar niet zonnig.
Afhankelijk van de groei worden de cherimoya's na één of twee jaar in potten geplant.
Op welke grond gedijt je het best?
De cherimoya heeft weinig voedingsstoffen nodig. Zeer geschikt is cactusklei. Eenvoudige tuinaarde-mix met zand.
Wanneer is de beste planttijd?
Het zaaien vindt plaats in de winter, omdat de vruchten dan rijp zijn en de zaden kunnen worden grootgebracht om te zaaien.
Bij het planten in kuipen, moet je de cherimoyas in het voorjaar planten voordat de plant wordt verdreven.
Welke locatie is ideaal?
Jonge bomen houden van warm maar niet zonnig. Volwassen bomen gedijen het beste in de volle zon.
Wanneer kunnen de vruchten worden geoogst?
Het duurt enkele jaren voordat de boom voor het eerst bloemen ontwikkelt. Alleen dan kan een bestuiving worden gedaan.
De vruchten van de cherimoya zijn klaar voor de oogst in de late herfst tot de winter.
Ze ontwikkelen hun volledige aroma pas wanneer ze volledig rijp zijn. Dan wordt de eetbare schaal bruinig en maakt de pulp plaats voor lichte druk.
Hoe gebeurt de reproductie?
Cherimoya's zijn zelfbestuivend en worden gepropageerd door zaden. De vrij grote zwarte korrels worden eenvoudig in een pot met potgrond gestopt.
De zaden zijn giftig en mogen niet worden gegeten.
Aangezien de natuurlijke bestuivers in onze breedtegraden ontbreken, moet de bestuiving met de hand worden gedaan:
Tips en trucs
In het wild in Zuid-Amerika bereiken de snelgroeiende bomen een hoogte van maximaal zeven meter. Ze groeien niet zo groot in de emmer. Toch moet u rekening houden met de benodigde ruimte, omdat u de niet-winterharde planten in het huis moet overwinteren.